zondag 16 november 2014

Droom

Van stoomtrein naar ondergrondse electrische
 trein, vooruitgang op het spoor is geen droom
Ik droom over de Spoorzone. Het is 2017. Het zand, de bergen kiezelstenen, de hoge werkkranen en de heistellingen zijn allemaal verdwenen.  Ook de specht is weg. Die  klopte de betonnen geleidemuurtjes aan stukken. Wat een hels lawaai was dat, maar wel een mooie naam.

Het treinviaduct kennen we alleen nog maar van foto's en filmpjes. De treinen rijden alweer jaren door de tunnel. Verleden jaar is in Den Haag besloten ook de tweede buis te gaan gebruiken. Rails en bovenleiding worden daar nu aangebracht.  Daar merk je bovengronds niks van. Het was een goed idee om die buis maar gelijk aan te leggen.  

Onder de Spoorsingel ligt de grote parkeergarage. Wat een discussie was dat over de tarieven. Er zijn nog steeds vergunninghouders die hun auto liever in de wijk parkeren. Dat wordt steeds moeilijker. De gemeente wil zijn halflege parkeergarage graag van de hand doen, maar de kopers staan niet te dringen. De garage is echt niet rendabel te krijgen. Zou het aan de tarieven liggen?

In de molen en het waltorentje zitten nieuwe bedrijfjes. Mooi gezicht met die nieuwe gracht er naast.  Niet met harde kademuren, maar met een zachte grasberm er langs.  En geen karakteristieke boogbruggen, maar  platte bruggen er over heen.  Het is daar geen binnenstad, maar toch voelt het als een gemis. Net zoals de fanatieke treinliefhebber zijn wagons en locomotieven mist. Ach, heel vroeger werd er met stoom gereden. Je hoorde de stoomfluit al van verre. Of is het de wekker?



guwie



geplaatst 16 november 2014

Geen opmerkingen:

Een reactie posten