donderdag 1 augustus 2013

Opgebroken

Op een dag is de rommel allemaal opgeruimd
Zandhopen, grote plassen, schots-en-scheef liggende  tegels, rondslingerende bouwmaterialen. Wie herkent hierin niet het spoorzonetracé?  Ook de omleidingen en slingerende tramrails horen er bij. Af en toe rijdt er een aandoenlijk wagentje van de gemeente met draaiende borstels om het kleine vuil  op te zuigen. Met de aannemerscombinatie is afgesproken dat het gebied zo schoon mogelijk wordt gehouden. Jazeker.

Toch kan je geen omelet bakken zonder eieren te breken. Wonderbaarlijk hoe er jaren lang midden in de stad zo’n groot werk gerealiseerd wordt zonder dat je als voorbijganger  voortdurend onder de spetters zit of in de bouwput valt. Kom daar eens om in Oost-Europa. Tot 20 jaar geleden  waren daar dit soort taferelen heel gebruikelijk.  Daar keek men niet op een stapel stenen midden op het trottoir. Op de binnenplaatsen van de huizen lag de steenkool voor de blokverwarming. Leidingen en buizen werden vaak hoog over de weg geleid. Dat valt trouwens in Delft ook nog steeds te zien op de kruising van Westvest en Hooikade.  Hier is dat tijdelijk, hoewel tijdelijk soms jaren kan duren.


Er komt een dag dat het allemaal opgeruimd is en de Phoenixstraat een mooie boulevard is. Het treinverkeer is dan ondergronds , net als de auto’s die nu onder het viaduct staan.  Niet alleen de Oost-Europese landen knappen langzamerhand op. Ook Delft is straks om door een ringetje te halen. 


guwie





geplaatst 1 aug 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten