“Het station is een vreemdeling in eigen
omgeving geworden”, zo lees ik in het onderschrift bij een foto van het oude
station in Delft. Het is een foto van
Els Kemper bij een artikel van de Commissie Behoud Stadsschoon van Delfia Batavorum
van april 2013. Deze commissie kijkt kritisch mee naar alles wat in de
spoorzone gepland wordt. Ze blijken echter nogal eens het nakijken te hebben.
Een vreemdeling in eigen omgeving. Dat doet
haast denken aan de gevoelens van de oorspronkelijke bevolking in oude wijken
waar steeds meer immigranten zijn komen
wonen. Zou het huidige station zich straks ook niet meer zo lekker
voelen midden in een compleet nieuwe omgeving? Een glazen stadhuis annex
stationshal, een modern busstation daarvoor, nieuwe woningen, een eigentijds
park. Is het wel zo leuk om daar als vreemde eenling uit een andere tijd
tussen te staan? Dat hangt af van de
nieuwe functie die het oude station krijgt. Naarmate het beter lukt daar een publiekstrekker
van te maken, zal het oude gebouw gemakkelijker geaccepteerd worden. Een grand
café voor de treinreiziger, ’s ochtends met een snelle ontbijtservice, ’s
middags en ’s avonds als loungecafe om lekker uit te puffen. En dan niet ’s avonds al om tien uur dicht
natuurlijk. In Delft stoppen ook nachttreinen.
Het oude station begin 2010, hier al zonder het gesloopte busstation dat er voor lag |
Geen kleine klus zo’n onderneming, want het moet wel renderen. Iedere twee jaar een andere ondernemer met tussendoor leegstand? Dat liever niet. Laten we hopen dat het station zich straks geen vreemdeling in eigen omgeving gaat voelen. Misschien zitten we dan wel weer in de economische lift en komt daar een bloeiend bedrijf. Het monumentale gebouw met zijn uientorentje is er karakteristiek genoeg voor.
guwie
geplaatst 1 juni 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten