dinsdag 15 januari 2013

Fluweelzacht


De organist gaat vol op het orgel. Het is het teken dat de dienst is begonnen. Bij binnenkomst zijn we met muziek van een jazzcombo verwelkomd. Het spooorzonelied wordt gezongen en een fluitiste speelt Bach. Een gedicht van Jules Deelder. Tussendoor is er applaus voor de optredens. Voorwaar geen ingrediënten  voor een gewone kerkdienst. Maar dat is het ook niet.

Optreden Ars Vocalis in stationshal van Delft
In de wereld van de betonstorters, kraanmachinisten en ijzervlechters die de spoortunnel bouwen is een kerkdienst niet het eerste waar je aan denkt. Net zo min als aan het optreden van het koor Ars Vocalis onlangs in de tot concertzaal omgetoverde hal van het oude station. Concert en kerkdienst verhouden zich tot de bouwput als een zachtfluwelen kussen tot het beton van de tunnel. Maar daarom is het niet minder waardevol in het spoorzoneproject. Ze horen er bij net als CrommeLijn en ProRail.

De kerkdienst is een initiatief van de samenwerkende kerken in Delft. De geestelijke creativiteit houdt niet op bij het voorlezen van verzen en het ten gehore brengen van een sonate. Vanachter de katheder houdt ook iemand van de harde kant, zeg maar iemand uit de bouwput, een preek. Geen geestelijke, maar een leek zoals laatst Ad Broeders, de projectmanager van ProRail. Een mooi verhaal, zijn persoonlijke verhaal over zijn baan, zijn project en zijn thuis. Van zoveel gedrevenheid en betrokkenheid gaat bezieling uit. Het is het fluweel dat zo goed past bij het beton.


guwie



geplaatst 15 januari 2013

woensdag 2 januari 2013

Nieuwe Delft


De karakteristieke stoere bebouwing langs de Oude Delft

“Ik woon nu in Leidschendam en wil graag naar Delft verhuizen. Wanneer worden de eerste huizen opgeleverd in de spoorzone?” Zo maar een vraag vanuit het publiek na de presentatie van de ontwerpen voor de spoorzone. Die vraag is nog niet zo makkelijk te beantwoorden. Net zo min of er een basisschool komt in de nieuwe Delftse wijk.

Eind november ontvouwden drie stedenbouwkundige bureaus hun plannen voor de inrichting van het centrale deel van dit gebied. Alle drie zetten ze voor een volle theaterzaal een aansprekend beeld neer hoe dit stukje Delft er uit moet gaan zien. Opvallend in de plannen van West8/Humblé zijn de stadstuinen. Niet typisch Delfts, maar wel passend in de tijdgeest om de stedeling weer vertrouwd te maken met de land- en tuinbouw. Openbaar groen ingevuld met stadstuinen van de bewoners er om heen. Door het aanleggen van een publiek pad zijn die tuinen toch openbaar.
DOK Architecten stopt nog meer groen in haar plannen. Of beter nog: wil compact wonen in een groene setting waar het water zich door heen slingert. Zes Delftse woonmilieus zoals de hofjes, staan  model voor evenzoveel sferen die in de nieuwe wijk terug moeten komen. Was er een publieksprijs dan zou dit plan een grote kans maken.
Meest Delfts is het plan van Palmbout. Lange stoere lijnen met stevige bebouwing er langs. Een flinke gracht, de “Nieuwe Delft” direct langs de spoortunnel. Daar valt zeker wat voor te zeggen, maar toch de vraag: hebben we dit al niet in Delft? Het is niet meer en niet minder dan een kopie van de oorspronkelijke historische binnenstad.

In het voorjaar kiest de gemeenteraad het beste plan. Het is nuttig dat het huiswerk nu is gedaan. Maar geen van de ontwerpen zal precies zo worden uitgevoerd. Het zijn vooral impressies hoe het zou kunnen in plaats van concrete plannen. De lange realiseringstijd  en de onzekere toekomst zal veel bepalender zijn hoe deze nieuwe wijk er uit gaat zien. De vragensteller uit Leidschendam kan nog geen antwoord krijgen. Of het antwoord zou kunnen zijn: verhuizen naar Delft moet je sowieso doen. Ook buiten de  spoorzone kun je er heel aardig wonen.

guwie



geplaatst 2 januari 2013