dinsdag 15 mei 2012

Iconen




’s Morgens snel je fiets gestald, want de trein staat al op het perron. Rennen, en net voor de deuren dichtklappen spring je de trein in. Herkenbaar. Bij terugkomst eind van de dag de vraag: waar heb ik mijn fiets neergezet? De nieuwe fietsenstalling voor het station staat tjokvol. Fietsen in en buiten de rekken. Chaos. Vind daarin je fiets maar eens terug.

Dat probleem zag Spoorzone Delft ook en ze hebben er iets op bedacht. Geen nummers of letters bij elke fietsenrek, maar herkenbare symbolen. Zo weet je beter waar je fiets staat. Niks nieuws, want bij parkeergarages wordt het ook wel toegepast. Maar hier worden er Delftse symbolen voor gebruikt en dat is wel voor het eerst. Iedere toegang is voorzien van een paneel met een typisch Delfts symbool. Om wat te noemen: de stormvaste Senz-paraplu, de Nuna, de wagen op zonne-energie. Of de Robo Swift, het kleine vliegtuigje met beweegbare vleugels. Symbolen die horen bij het innovatieve Delft. Als student wil je bij die panelen toch graag je fiets stallen. Als daar tenminste nog plek is.

Ontwerpbureau De Grafische Kamer heeft er werk van gemaakt. Er zijn niet alleen symbolen uit de studentenwereld gebruikt, maar ook iconen die iedere Delftenaar kent. De Oostpoort, Molen De Roos, het oude en het nieuwe station naast elkaar. Maar werkt het ook? Waarschijnlijk wel. In de beeldcultuur van vandaag onthoud je het paneel met de kerktoren beter dan de combinatie B6. Het idee is straks ook gemakkelijk toe te passen bij de stalling voor 5000 fietsen die onder het nieuwe stationsplein komt. Het blijft anders lang zoeken in zo’n grote stalling. Proefdraaien dus, nu nog bovengronds. En onder de grond hebben we nog veel meer panelen nodig. Het spoorwegviaduct als  nieuw icoon uit een vervlogen tijd. Alleen de herinnering blijft.

guwie




geplaatst 15 mei 2012

dinsdag 1 mei 2012

Feestverlichting


De tunnelbouwers kunnen het niet laten. Soms wordt er een heel weekend doorgewerkt, ook ’s nachts. Bijvoorbeeld als de trambaan weer eens verlegd moet worden. Is het overdag al boeiend wat er allemaal te zien is, bij donker is het echt feest. De normale straatverlichting is dan veruit onvoldoende. Daarom worden er lichtmasten bijgeplaatst. De verschillende werkauto’s en kranen hebben meerdere koplampen.  Hoogtepunt is  het vuurwerk van de lassers. De gele en oranje hesjes van de werkers zien er extra feestelijk uit.

De bouwvakkers werken in ploegendienst, maar voor de toeschouwer zijn  het steeds dezelfde werklui die bezig zijn. In werkkleding lijken ze sprekend op elkaar.
Vergis je echter niet.  Vaak zijn mannen uit verschillende Europese regio’s met elkaar aan het werk. Vanuit de Balkan, BelgiĆ«, Polen (ja, ook die), maar ook Duitsers die met hun busjes Schienentechnik GmbH de bouwplaats opluisteren. En iedereen is voortdurend bezig. Geen gelanterfanter. Wie daar de wind eronder houdt is ons een raadsel. Er klinken geen commando’s. Kennelijk is alles afgesproken werk. Het loopt op rolletjes zo te zien.

Worden er dan helemaal geen fouten gemaakt? Waarschijnlijk wel, maar dat merken we meestal niet. Een proeftram rijdt midden in de nacht van zondag op maandag over de nieuwe rails op het dak van de tunnel. Eerst stapvoets en als dat goed gaat een beetje sneller.  Maandagochtend in alle vroegte kan de dienstregeling weer hervat worden alsof er niets is gebeurd. De meesten van ons slapen dan nog lekker. Niets gemerkt van de werkzaamheden. De feestverlichting is dan al weer uit.

guwie



geplaatst 1 mei 2012