maandag 16 januari 2012

Bloemetje van Koos



Koos de Roos zegt het met bloemen. Onder het treinviaduct verdient hij er zijn boterham mee. Een betere plek voor zijn bloemenkiosk is er niet. Op het kruis-punt van de Schoolstraat, de Laan van Overvest en de Spoorsingel. Aan de tramhalte. Fietsers scheren er tussen de emmers met bloemen door. Koos heeft het zelf wel eens zijn “drive-through winkel genoemd. Het is weliswaar een hoop lawaai daar, maar ook een boel bedrijvigheid. Tot zover alles fijn.

Dat viaduct gaat op termijn tegen de vlakte. Als in 2014 de treinen door de tunnel-buis razen wordt het betonnen monster gesloopt.  Nu is het nog maar net 2012 dus Koos hoeft zich niet te haasten. Zou je denken. SpoorzoneDelft kijkt echter vooruit. Zo heeft Koos al een stevige discussie : Waar naar toe met zijn bloemenwinkel? En wanneer?

Zo’n superplek geef je niet makkelijk op. Op zijn schoolbord lezen we: “Wij zijn er nog, xxx, Koos”.  Guwie is buurtgenoot, maar de buurt wordt niets gevraagd.  Houd een buurt-referendum en de uitslag zal duidelijk zijn. Een overweldigende meerderheid zal scanderen  “Koos moet blijven!” Op de kop van de Schoolstraat bijvoorbeeld, bij de tramhalte, de entree naar de stad.

Want de familie in Koos’ stal is niet alleen bloemenverkoper.  Zij kennen de halve buurt en horen veel verhalen.  En tussen de verkoop van een bos rode tulpen door vraagt mevrouw De Roos  “en hoe gaat het nou met je man?”  Daarom moet Koos  blijven! En liefst op een plek vlak bij de oude. SpoorzoneDelft, doe je best, ook hiervoor.

guwie




geplaatst 16 januari 2012

dinsdag 3 januari 2012

IJzersterk


Ongelofelijk hoeveel ijzer er nodig is om zo’n tunnel te bouwen. Kijk bijvoorbeeld eens hoe dicht die gevlochten wapening is. Dat is nodig om het tunneldak de vereiste stevigheid te geven. Want straks rijden gewoon de trams, de bussen en het autoverkeer er overheen.

IJzer is al zo’n 5000 jaar geleden ontdekt.  Het werd gebruikt als speerpunt en als versiering. Zeg ijzer en veel mensen denken onmiddellijk aan Popeye, de tekenfilmheld van vroeger.  Hij was sterk en lenig. Ieder mens heeft dagelijks zo’n 15 mg. ijzer nodig.  Krijg je dat niet via je voeding binnen dan wordt je slap en futloos. Met de spoortunnel is het niet anders. IJzer is er voor de stevigheid.

Hoeveel ijzer is nu nodig voor de tunnel? Ga maar na. Een kleine drie kilometer lang, straks twee tunnelbuizen.  Het dak, de vloer, de tussenwanden, de diepwanden met de ‘wapeningskorven’ die in het beton verdwenen.  Het is nauwelijks in kilo’s uit te drukken. Rekenaars hebben becijferd dat er zes maal het ijzergewicht van de Eiffeltoren mee gemoeid is.

IJzer is een goed recyclebaar product.  Het brengt een paar dubbeltjes per kilo op en je kunt het met een elektromagneet makkelijk uit het afval halen.  In een hoogoven wordt het omgesmolten waarna het product een nieuw leven begint. Toch raakt het op, want eenmaal als wapening in het beton, is het voor tientallen jaren verdwenen. Hoe lang gaat zo’n treintunnel eigenlijk mee?


guwie





geplaatst 2 januari 2012